Kisogawa-bekken.

​"De stromende rivier is constant en niet het oorspronkelijke water.
Het licht dat in de stagnatie zweeft, verdwijnt en dan samenkomt en nooit lang blijft.

In de wereld zijn mensen en huizen zo. "-Hojoki Kamo no Chomei

Het was 10 september 2021.
Ik voelde me al een hele tijd lichamelijk en geestelijk niet goed, dus ging ik naar een psychiater.
De diagnose van de dokter was "depressie".
Overweldigd door de realiteit zat ik wekenlang in een roes.
Negatieve gedachten dwarrelden door mijn hoofd.
Het leven was pijnlijk en vol wanhoop.
Uiteindelijk kon ik een wandeling maken en begon ik wandelingen te maken rond het stroomgebied van de Kiso-rivier, waar ik al van kinds af aan bekend mee was.
Terwijl ik dat deed, kalmeerde het landschap om me heen me.
Al snel begon ik het verlangen te voelen om mijn gehechtheden los te laten en de natuur zijn gang te laten gaan.
Daarom besloot ik het landschap van het stroomgebied van de Kiso-rivier vast te leggen.
In eerste instantie begon ik met het gebied dicht bij mij, maar naarmate mijn interesse groter werd, begon ik een breder bekken te willen documenteren.
Vanwege dagelijkse schommelingen, een typisch symptoom van depressie, kon ik alleen 's middags werken, dus probeerde ik veel locaties in het zachte avondlicht te fotograferen.